آیت ‏اللَّه سیدمحمدعلی کاظمینی بروجردی در سال 1303 ش (1343 ق) در بیت علم و تقوا در بروجرد زاده شد. وی پس از فراگیری تحصیلات مقدماتی در زادگاهش، نزد پدر خویش، به هنگام عزیمت آیت‏اللَّه بروجردی به قم، راهی این شهر گردید و به مدت چهارده سال نزد حضرات آیات عظام: سید محمد حجت کوه کمره‏ای، سید محمدتقی خوانساری، سید صدرالدین صدر و شیخ عبدالنبی عراقی به کسب علم پرداخت. آیت‏اللَّه کاظمینی در سال 1336 ش به امر آیت‏اللَّه بروجردی به تهران رفت و در مسجد نور این شهر، به مدت نیم قرن به فعالیت‏های علمی، دینی، تدریس، تالیف و تبلیغ دین همت گماشت. وی از غالب فقها و مراجع قم و نجف، اجازات متعدد داشت و مورد وثوق آنان بود. ایشان همچنین در راه احیاء و بزرگداشت نام و یاد اهل بیت (ع) و حفظ حریم تشیع، از هیچ کوششی فروگذار نمی‏کرد. برخی از آثار ایشان عبارتند از: لسانُ المسلمین، نهایةُ الکلام، مراحلُ الآخره، مجموعه دانش و اسلام و دیگران. ایشان سرانجام در شب بیست و هفتم مرداد 1381ش برابر با نهم جمادی‏الاول 1423 ش در 78 سالگی چشم از جهان فرو بست و در مسجد نور تهران به خاک سپرده شد.